Het bevallingsverhaal van onze kleine Esmé

Ja, ik wist wel hoe ik het allemaal wilde, de voorbereidingen op deze bevalling waren bijzonder, grondig, makkelijker, vol vertrouwen en met twijfels… Huh, ja want ik wist dat ik een kindje op de wereld kon zetten; De bevalling van Yara was ook prettig en vol vertrouwen verlopen dus waarom nu niet? Toch voelde ik me af en toe als een artiest die een grote nummer één hit heeft gehad en dan aan het werk is voor het vervolg nummer. Zal die weer zo goed verlopen of had ik toen beginnersgeluk…

Ook had ik op tv, zonder dat ik het wilde, in 2 sec het grootste horror verhaal ooit gehoord over een zwangere vrouw die met 40.6 dagen ineens een dode baby in haar buik had en daar alsnog van moest bevallen. Het was op dat moment een dag voor mijn uitgerekende datum. Daar was ik erg van ontdaan en kreeg ik slecht uit mijn hoofd. Tot dat ik een dag later spontaan mijn favoriete feelgood nummer op de radio hoorde die mijn dochtertje ‘toevallig’ net had aangezet. Follow the Sun van Xavier Rudd. Dit was hét teken dat ik nodig had, het vertrouwen was terug!

Mijn voorbereidingen op deze bevalling en de komst van dit nieuwe leven

De voorbereidingen die ik deze keer intensief heb doorgemaakt was eigenlijk het opruimen van mijn eigen bewuste en onbewuste beperkingen en angsten. Daarnaast heb ik de hypnobirthing cursus er weer bij gepakt en twee opfris avonden gehad. Toch voelde ik me tot een maand voor de bevalling alsof ik alleen met mezelf bezig was en niet zozeer met de komst van de baby. Ik heb tijdens mijn zwangerschap de knoop doorgehakt een carrièreswitch te maken en ben fanatiek gestart zoveel mogelijk voorbereidingen te treffen zodat ik straks na mijn verlof lekker van start kan gaan. (Het heeft alles te maken met het beste begin voor je baby en daarover later meer!)

Natuurlijk waren die voorbereidingen voor mezelf maar ik ben er ondertussen van overtuigd dat de beste start van je baby juist bij jezelf ligt. Wanneer het goed gaat met moeders, zij goed in haar lijf zit, goed kan voelen, vertrouwen heeft, gelukkig is en zich veilig bij zichzelf voelt ben je al een heel eind op de goede weg. De laatste 4 weken heb ik wel heel bewust aan rust kunnen besteden en de komst van ons nieuwe wondertje.

De belangrijkste affirmaties en instructies die ik aan hypnobirthing heb gehad zaten nog vers ik mijn gedachte die waren voornamelijk: Heb vertrouwen in je lichaam, ze is er voor gemaakt. Heb vertrouwen in je baby, zij is er ook voor gemaakt. En vol van liefde ademen naar je kindje tijdens de geboorte (en tijdens de hele zwangerschap en natuurlijk de rest van haar leven).

Zo simpel was het en zo simpel zou het zijn…

Ik denk dat 2 mei de voorweeën begonnen. Heel subtiel, zo subtiel dat ik de verloskundige op 3 mei (mijn uitgerekende datum) om bevestiging moest vragen want ik herkende het niet van de eerste zwangerschap. ‘Klopt’ zei ze ‘maar dat zegt niets hoor, het kan zo nog een paar dagen duren voor dat het echt begint.’

Die middag kon ik Yara nog even bij haar nichtje laten spelen en heb ik heerlijk een paar uurtjes geslapen. Achteraf heel fijn want veel slaap zou ik die nacht niet hebben…

Yara slaapt met regelmaat nog een nachtje gezellig tussen ons in. Zij blij en wij stiekem ook. Die avond lagen we net een uurtje te slapen toen ze bij ons kwam om 23:00, alsof ze het aanvoelde en dicht bij ons wilde zijn. Ik kon daarna niet meer slapen en realiseerde me dat die weeën toch wel heel snel kwamen. Timen kon ik niet omdat ik de klok niet goed kon zien dus maakte ik rond 00:00 Alex zachtjes wakker en hoopte Yara niet te storen. Dat ging goed. Beneden kwamen we tot de conclusie dat de weeën met een regelmaat van 5, soms 3 soms 7 minuten kwamen. Dat was eigenlijk al heel snel dus seinde we de verloskundige Nienke in, die rond 02:00 bij ons was.

Toch nog even spannend

Alex was ondertussen druk bezig om het bevallingsbad op te blazen en te vullen met water en ik rommelde er een beetje tussendoor, kaarsjes aan, muziek klaarzetten en bemoeide me met het bad omdat dat minder snel en makkelijk ging dan we verwacht hadden. Ik merkte dat er zelfs wat irritatie en onzekerheid bij mij ontstond of het wel op tijd gevuld zou zijn en alles zou gaan zoals ik hoopte. Dit leverde achteraf wat hilarische verhalen op.

Toch was het mijn taak mezelf rustig en vol vertrouwen te houden anders zou ik niet fijn de bevalling in gaan. Nienke, die alles nauwlettend in de gaten hielt was daar ook een beetje bang voor.

Op een bepaald moment ging de knop bij mij om. Ik voelde dat de geboorte niet lang meer zou duren. De ipod met affirmaties van de hypnobirthing cursus ging aan en getraind als ik was dook ik zo de meditatieve ontspanning in. Dit ging helemaal goed komen, voelde ik en had er zin in.

Ik wilde geen checks om te kijken ‘hoever’ ik al was, alleen af te toe haar hartje horen was genoeg voor mij. Ik wilde mijn lichaam voelen en vertrouwde haar meer als ooit.

Het moment was daar

Rond 03:15 voelde ik een wee die intenser was dan die daarvoor en wist nú moet ik in bad. Die was wonderwel precies op tijd vol genoeg, nog een paar emmertjes koud water erbij voor de perfecte temperatuur en ik ontspande nog meer. Ik kon heerlijk een beetje dobberen in het water, rondjes draaien en de weeën ervaren. Ook Alex kon nu ontspannen en kwam bij me zitten (niet in bad hoor). Na goed wel een half uur kreeg ik de serieuze geboorte weeën. Ik wilde haar voelen komen met mijn handen, de sensaties in mijn lijf waren heftig dus ik wist dat ze steeds dichter bij kwam, ik kon haar hoofdje met haartjes voelen. Ze was er bijna. ‘Kom maar, lieverd’ zei ik steeds.

Opeens was er wat onrust is de ruimte en wist niet goed wat er was. De verloskundige hing over de badrand, klaar om te ondersteunen en met het apparaatje om naar het hartje te luisteren. Ik hoorde het niet… Voor een halve seconde dacht ik dat er wat met Esmé was dat het niet goed ging zoals het ging. In diezelfde seconde herpakte ik me, vertouwen houden, we hebben al zoveel beleefd samen, ik heb al zoveel van en met je geleerd. Dit is het begin niet het einde, nog één wee, nog één intense geboorte ademhaling en je bent er…

Met een beetje sturing van Nienke bij het ‘opvangen’ kon ik onze levendige lieve kleine Esmé zelf op mijn borst leggen. Het was 3:59, wow. De 60 minuten die volgden waren euforisch. Het mooiste moment van mijn leven. Wat hadden we het goed gedaan, mijn lijf en haar lijf. Wat was ik trots op ons! Op Alex dat hij me zo intensief heeft bij gestaan. Dat het allemaal was gelukt zoals ik graag wilde. Wat hielt ik veel van ons. Ik was overweldigd, euforisch en liep over van liefde.

“Vol adrenaline, fit van alle ontspanning en aangeschoten van de euforie stapte ik het bad uit.”

Het had wel iets magisch

De ramen van onze woonkamer waren beslagen van het warme bad maar ik kon het eerste straaltje zonlicht al zien. De haan kraaide, de vogels begonnen te fluiten en Esmé was geboren. Ik voelde me zo gelukkig en ik kon alles zo intens kon beleven. (anders dan bij Yara toen was ik de eerste 30 min vooral overweldigd en kon me me er later weinig meer van herinneren) Deze keer was alles heel levendig en werkelijk. Als klapper op de vuurpijl hoorde in Follow de sun van Xavier … over de speakers komen. En daarna Adventure of a Lifetime van Coldplay. Wat een timing!

Vol adrenaline, fit van alle ontspanning en aangeschoten van de euforie stapte ik het bad uit. De placenta moest nog geboren worden, dat lukte niet in het bad. Achteraf had mijn lichaam wat beweging en een andere ligging nodig want eenmaal op het bed kwam die er zo uit. Ik wilde absoluut geen oxcytocine prik (wat vaak standaard word gegeven om de nageboorte te laten komen) dus was wel tijd geworden op te schieten met de nageboorte.

Dankbaar

Met enorme dank aan Nienke (en de andere verloskundigen van Puur uit Schagen) die alle vertrouwen heeft gehad in ons kunnen, vol vertrouwen niet heeft ingegrepen en onze keuzes heeft gerespecteerd! Super tof was het ook dat zij er ook bij is geweest tijdens de geboorte van Yara die voor haar de eerste hypnnobirthing bevalling was.

Alex, ik en Esmé hebben nog zeker een uurtje op de bank en in alle rust kunnen bijkomen van ons avonduur toen Yara uit zichzelf rond 6:30 wakker werd en er ineens een zusje was voor haar om aan te raken en te knuffelen. Zo verwonderd, lief en onder de indruk was ze bij het zien van Esmé. Vanaf dat moment was het ook meteen goed. Esmé hoort bij ons, zusje van Yara.

Ik wens het iedereen

Maak dat de geboorte van kinderen zo bijzonder mogelijk worden. Het enige dat je hebt is nu en dit leven. Zorg ervoor dat elke ervaring de mooiste word van wat je kunt. Helaas gaan bevallingen in deze tijden niet meer vanzelf omdat we door de jaren heen zo bang zijn geworden van de bevalling, onze eigen voortplanting. Het wordt standaard al heel erg gemedicaliseerd, uit voorzorg al naar het ziekenhuis waar het personeel er op is gericht in te grijpen. Dat moet niet de bedoeling zijn geweest van moedertje natuur. We hebben de mogelijkheid deze overtuiging een andere wending te geven door weer te vertrouwen in onze kunnen, bevallen. Het is absoluut mogelijk een fijne en bijna magische ervaring te hebben tijdens je bevalling (ook als het allemaal niet gaat zoals je hoopte). En mocht het toch niet helemaal goed gaan dan hebben we gelukkig in deze tijden medische professionals die levens kunnen redden maar vertrouw in eerste instantie volledig op je eigen krachten ipv blind te vertrouwen op de medici.

Het geeft niet alleen een fijne bevalling op het moment maar ook vertrouwen in je vrouwen lichaam, het leven en nog belangrijker dat is ook wat je je kindje mee geeft. Zij bepaald immers wanneer ze er klaar voor is in dit leven te stappen. De voorbereiding die je treft door met je vaak onbewuste angsten en belemmeringen aan het werk te gaan, werken veel verder door in jouw leven en die van je kind.

Twee maanden later

Nu 9 weken na de bevalling kan ik nog steeds zeggen dat al mijn voorbereidingen zijn vruchten afwerpen. Ik ben ontzettend snel hersteld. Mijn hormonen zijn veel meer in balans gebleven. Die uitspattingen en schommelingen die ik na de geboorte van Yara heb ervaren, heb ik nu zo goed als niet ervaren. Ik voel me rustig, sterk, in controle en vol vertrouwen.

Esmé is net zo; ze is tevreden, huilt bijna niet, is sterk, gezond en ontspannen. Wat een goed begin!

Wil jij dit ook? Ik ga je helpen, bel, app of mail me even!