Alles is nog blanco. Ze heeft geen kaders om dingen in te plaatsen. Ze heeft geen herinneringen. Ze heeft geen namen, woorden of betekenissen. Ze heeft geen (voor)oordelen of aannames. Alles is gewoon wat het is. Iedereen is zoals hij is.
Mooi.
Dat is heel licht leven en zo is het voor baby’s. Kunnen we als volwassen deels ook wel weer een voorbeeld aan nemen. Vooral als het gaat om geen (voor)oordelen of aannames hebben. En alles en iedereen bekijken zoals het is. Dat zou het denk wel veel prettiger maken in het leven voor onszelf en anderen.
We maken het onszelf en anderen soms zo moeilijk door al die vooroordelen en aannames. Dit zegt namelijk lang niet alles over mensen, misschien zelfs wel niets en is alleen een interpretatie van onze eigen belevingswereld… Om over hokjes plaatsten nog maar niet na te denken. Wat voor de een goed en leuk is, is voor de ander niet goed en stom…
Door de ogen van mijn kindje
Als ik door de ogen van mijn pas geboren kindje kijk zie ik alles weer op nieuw. Natuurlijk zie ik niet daadwerkelijk wat zij ziet maar ik kan me wel inbeelden hoe iets kan overkomen op iemand die iets nog nooit van haar leven heeft gezien. Die nog totaal geen verbanden kan leggen. Een bloem is geen bloem, een boom is geen boom. Het is iets wat haar blijkbaar raakt, waar ze door aangetrokken word en kijkt er graag naar, punt.
Ze is open, nieuwsgierig en vol vertrouwen. In nieuwe situaties merk ik wel dat ze af en toe bevestiging bij me zoekt als ik haar niet vast heb. De vertrouwensband die we ondertussen hebben opgebouwd is voor haar een startpunt voor de rest van haar steeds groter wordende wereld.
Het is best gek te beseffen dat we al bezig zijn met het inprenten van haar belevingswereld. We laten haar van alles zien en benoemen het. Vaak gaat dat gepaard met kaders; De bloem is mooi net als de bomen. De hond Jacky is lief. Bah, het regent. We lachen om hoe bepaalde mensen eruit zien, maken er grapjes over en hebben een mening over ze. Grote kans dat die vol met aannames en vooroordelen zitten… aiii
Het is natuurlijk wel belangrijk haar te leren wat ze weten moet om goed te kunnen communiceren in het leven. Dat ze gesprekken kan voeren waarbij ze goed duidelijk kan maken wat ze bedoeld etc.
