No worries! Dit is geen tot in de puntjes beschreven, bloederig verhaal maar een (denk ik) mooi verhaal over de geboorte van onze dochter.
Vandaag was ik voor het eerst bij het consultatie bureau en bij afscheid zegt de arts “wat een relaxt kind, zo maak ik ze zelden mee!” Ik denk dat zeker haar rustige geboorte daar mede oorzaak is van (en ze heeft ook relaxte ouders natuurlijk :-)). Ze schiet niet snel in de stress, als het te druk is om haar heen gaat ze slapen en is heel makkelijk troostbaar. Tot nu toe (ze is 4 weken oud) kan ik zeggen dat we echt een rustig kindje hebben, geen idee of het zo blijft maar een goed begin is het zeker…
Zo’n maand voordat Yara geboren werd, rondde we de cursus Hypnobirthing af. Een cursus wat we met nog twee stellen gevolgd hebben. Het ene stel had een vervelende eerste bevalling gehad en het andere stel had twee vervelende eerdere ervaringen gehad.
Hoe kom je erbij zo’n cursus te doen wordt mij vaak gevraagd. Dat antwoord begint 8 jaar geleden toen ik, tijdens een cursus NLP en persoonlijke ontwikkeling, inzoomde op mijn ‘angsten’. In een soort meditatie kwam bij mij het moment naar voren dat ik voor het eerst angst ervaarde. Dat was tijdens mijn geboorte… Mijn moeder heeft me later verteld dat ze een moeizame bevalling heeft gehad en zelf ook veel angsten had of het allemaal wel goed ging. Het waren dus eigenlijk haar angsten die ik ervaren heb. Dit gaf mij het enorme inzicht dat je geboorte al zo’n enorme impact heeft over wat je meeneemt verder in je leven… als dat angsten zijn van mijn moeder die mij als baby een angstige start gaven dan kan het ook anders dacht ik. Ik wilde kijken of ik ons kindje een andere start van het leven mee kon geven.
Zodoende stond ik open voor een cursus hypnobirthing die ook vrij snel op mijn pad kwam. Het is geen goedkope cursus en met mijn toch al positieve instelling heb ik wel even getwijfeld of ik de cursus zou gaan doen. Of dat ik zelf het internet af zou struinen om van alles te leren over deze natuurlijke manier van bevallen. Omdat het een cursus is die je echt met je partner ‘moet’ doen, weet partnerlief ook van de gang van zaken en besloten we ervoor te gaan.
De cursus zelf vond ik praktisch, logisch en back to de oerkracht van de vrouw. Niks niet afhankelijk van de medische hulpmiddeltjes maar vol vertrouwen in het eigen lichaam en dat van je baby, rustig en natuurlijk bevallen met een stuk minder pijn.
Hoe ging dat nu bij onze bevalling?
Met het opstaan samen met Alex rond 6:30 op 9 februari voelde alles al anders. Niet overduidelijk maar subtiel, zo’n onderbuik gevoel 🙂 en verloor ook al wat vruchtwater. Om half 10 had ik met regelmaat weeen (die ik sensaties noem) die ik vrolijk ontving en weer liet gaan. Ik verloor nu zoveel vruchtwater dat mijn vliezen toch wel gebroken moesten zijn. Rond die tijd heb ik ook zelf nog even lachend de verloskundige gebeld, voornamelijk om ze te laten weten dat er die dag een moment zou komen dat we ze nodig hebben. Rond 10 uur vroeg ik Alex toch in de buurt te blijven en als het kon lekker naast me te zitten. Ik kon het allemaal prima opvangen en had veel aan mijn ontspannings- en ademhalingsoefeningen van Yoga, hypnobirting en de meditatie trainingen die ik in het verleden had gedaan.
Rond 13:00 kwam de verloskundige en zat ik al lekker in mijn eigen wereldje. Ik vond het een prettig idee dat ze in de buurt was maar ik had aangegeven dat ik geen inwendige onderzoeken wilde. De baby en mijn lijf krijgen alle tijd die ze nodig hadden en ik wilde me niet bewust zijn van hoelang het al duurde of hoe ver de ontsluiting was (om evt teleurstellingen te voorkomen). De sensaties in mijn lijf werden steeds heftiger rond 15:00 en achteraf bleken dat al persweeen. Maar we hadden geen haast en er hoefden geen handjes te helpen. Wel had ik op een geven moment behoefte aan een andere houding waar de verloskundige perfect op inspeelde. Een houding die gebruik maakt van de zwaarte kracht.
De geboorte van Yara
Op een baarkruk kon ik voor Alex zitten die mij vast hielt en ondersteunde. Daar en op die manier ging het gebeuren. De enige focus die ik metaal had was ademen naar de baby. Zorgen dat zij zoveel mogelijk zuurstof en ruimte kreeg om haar werk te doen. Tegelijkertijd werd ik wel overvallen door de enorme sensaties in mijn lijf, als je het niet eerder hebt mee gemaakt heb je geen idee wat je moet verwachten. Mijn lijf trok samen en Yara kwam steeds verder, de verloskundige checkte regelmatig het hartje wat mij een enorme motivatie gaf door te gaan zoals ik bezig was en zoveel mogelijk ontspannen te blijven. Pijn was er wel hoor maar de ervaring van die pijn was anders.
Alex liet me weten dat het heel goed ging. De ademhalingen waar hij me mee zou helpen waren ook bij hem even niet meer in zijn hoofd en ging helemaal op in het moment met mij. Gelukkig speelde de verloskundige hier op in en hielpen me met ademhalen op de hypnobirthing manier. Het boekje lag namelijk in de kamer waar ze de nodige informatie uit konden halen. Ze zagen dat ik net een beetje extra begeleiding nodig had met respect voor onze wensen op de rustige geboorte. Dit hielp mij ontzettend.
Achteraf zijn ze zo enthousiast over deze rustige bevalling dat ze een cursus hypnobirthing willen doen. Hierdoor kunnen ze vrouwen (die ook op hypnobirthing manier willen bevallen) in de toekomst nog beter helpen. En ze rustig en daardoor met veel minder pijn en een spoediger herstel, hun kindjes op de wereld kunnen zetten.
Daar is ze dan!
Om 17:51 is Yara lekker thuis geboren, zonder gekrijs maar heel levendig en vol vertrouwen! Nog beduusd van alles had ik opeens onze dochter in mijn handen die ik samen met Alex op mijn buik tegen mijn borst aan kon leggen. Alex was al vol van emotie, ik heb even tijd nodig gehad alles te beseffen. Wat een bijzondere ervaring, wat een sensaties, Mede dankzij de reacties achteraf van de kraamzorg en verloskundige beseffen we hoe goed de bevalling is gegaan. Ondanks onze voorbereidingen was het voor ons de eerste keer en doe je wat je denkt dat je goed doet…
Zou ik wat anders doen de volgende keer?
Qua rustig en ontspannen blijven weet ik wat me te wachten staat waardoor ik dat stukje denk ik nog beter kan doen. Ik heb nu met dat betreft echt het beste gedaan wat ik kon! Ik zou beter aankunnen geven dat ik van houding wil veranderen en hoe. En de verloskundige weten dan nog beter hoe ze mij kunnen begeleiden met bepaalde ontspanningstechnieken. Zij kunnen het hoofd cool houden en goed helpen. En ik zou ook wel in een bevalbad willen bevallen…
Monique
op 30 Aug 2020